Groene Kruisvereniging Lange Ruige Weide-Waarder-Hekendorp, de oudste van Nederland

Groene Kruisvereniging Lange Ruige Weide-Waarder-Hekendorp, de oudste van Nederland

Op 3 november 1900 kwamen in het café ‘De Lindeboom’ op de hoek van de Kerkweg in Driebruggen verschillende inwoners uit Waarder, Hekendorp en Lange Ruige Weide bijeen om te luisteren naar wat dokter Wilhelm Poolman hen te vertellen had.

Dokter Poolman (1866-1935) was een sociaal bewogen arts met een brede visie, die ook over de grens van zijn eigen dorp heenkeek. Dat bleek later onder meer uit zijn lidmaatschap van de Gezondheidscommissie te Bodegraven, waarin hij vanaf de oprichting in 1903 tot aan zijn vertrek naar Den Haag in 1907 een stuwende kracht was. De jonge arts, sedert 1896 in Driebruggen werkzaam, was in zijn vorige woonplaats Zandvoort in aanraking gekomen met de Vereniging “Het Witte Kruis”, een organisatie die in Noord-Holland actief was bij het verzorgen en verplegen van zieken en het verbeteren van de hygiënische omstandigheden. Op een vergadering van de afdeling Woerden van de Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunde in september 1900 opperde hij zijn gedachten en vond hij steun bij andere dokters. De Kamerikse dorpsdokter Van Deinse suggereerde om de vereniging in Utrecht en Zuid-Holland de naam “Het Groene Kruis” te geven, waarbij de kleur verwees naar de “huiskleur” van de medische faculteit van de Universiteit. Men besloot zich in te zetten voor de oprichting van Groene Kruisverenigingen in hun gemeentes.

Dokter Poolman was de eerste die “zijn” vereniging van de grond kreeg. De aanwezigen op die gedenkwaardige 3e november 1900 waren enthousiast over het plan en richtten direct de plaatselijke vereniging op. Het eerste lid werd brievengaarder A. de Kramer uit Driebruggen. Drie weken later werd in Oudewater de tweede Groene Kruisvereniging van Nederland opgericht.

Dokter Poolman vertrok in 1907 en werd later secretaris van het landelijke Groene Kruis. In Waarder en Driebruggen groeide de plaatselijke vereniging. In 1919 kocht men een huis aan het Westeinde, dat ging fungeren als kruisgebouw, terwijl in 1925 de eerste wijkverpleegster, zuster Heijzelendoorn, werd aangenomen.
In 1958 werd een nieuw kruisgebouw in gebruik genomen aan een kort daarvoor aangelegde straat in Driebruggen. Deze straat werd in 1956 naar de oprichter van de vereniging de “W. Poolmanstraat” genoemd. Twee jaar later werd het zestigjarig bestaan gevierd, in aanwezigheid van familieleden van dokter Poolman; ook het lid van het eerste uur De Kramer, nu hoogbejaard, was erbij.
In de jaren ’70 van de vorige eeuw bleek het kruisgebouw al weer te klein. Het bestuur zette zich met succes in voor nieuwbouw. Op 1 november 1976 werd het Groene Kruisgebouw aan de Gruttolaan in Driebruggen officieel geopend. Bijna dertig jaar later was, door veranderingen in de organisatie van de wijkverpleging en het vertrek van o.a. de tandarts, die zijn praktijk in het kruisgebouw had, het belang van het pand voor de plaatselijke gezondheidszorg verdwenen. Het kruisgebouw werd in 2006 afgebroken en enkele jaren later werd ook de Driebrugse vereniging Het Groene Kruis opgeheven.

Archief
  •  Archief van de Vereniging Het Groene Kruis te Driebruggen 1908-1988 (R089).
Literatuur
  • Claire Lennart Door allen voor allen (Utrecht, 1950), pp 37-38.