Het wapen van de voormalige gemeente Harmelen werd bevestigd  bij besluit van de Hoge Raad van Adel van 11 september 1816 en werd daarbij omschreven als zijnde “van goud met een fasce van sabel, verzeld en chef van twee en en pointe van een ruit, allen van keel”.

Het gemeentewapen van Harmelen is gelijk aan het wapen van de heerlijkheid van Harmelen, zoals die in de eeuwen daarvoor is gevoerd. De herkomst van dit wapen is niet helemaal duidelijk. Feit is dat de bakermat van het wapen met de drie ruiten gezocht moet worden bij het geslacht Van Woerden, waarmee de familie Van Hermalen verwant was dat in 1290 al het wapen voerde dat gelijk is aan het gemeentewapen. Beide adellijke families hadden heerlijke rechten in Harmelen. Tot 1293 deelde Herman van Woerden korte tijd in het patronaatsrecht van de kerk van Harmelen. Voorts was Everard van Stoutenburg, bewoner van het Huis te Harmelen en waarschijnlijk gehuwd met een telg uit het geslacht Van Hermale, in 1295 samen Hendrik van Hermalen bezitter van de heerlijke rechten in Bijleveld (Harmelen).

Literatuur

• N. Plomp, “Het wapen met de drie ruiten” in: Heemtijdinghen nr. 8 (1962), pp. 15-16.