Op woensdag 13 april is de inventaris van het archief van de rooms-katholieke Willibrordusparochie in Bodegraven (B039) officieel overhandigd en opengesteld.

Het jaar 1656 wordt beschouwd als het startjaar van deze statie in Bodegraven; in dat jaar wordt het bestaan van de kerkgemeenschap gewijd aan de Heilige Gallus officieel geregistreerd. In het begin was er nog geen fysieke kerk – de pastoor bediende de bijna 200 katholieken in Bodegraven, Zwammerdam, Nieuwerbrug en Oud-Bodegraven gewoon bij hen aan huis. Vanaf 1668 werd de mis gehouden in het huis van de pastoor aan de (Over)Tocht, dit was een schuilkerkje. In die tijd was het uitoefenen van de katholieke godsdienst nog streng verboden. De gemeenschap moesten jaarlijks een geldbedrag betalen aan de lokale overheden om met rust gelaten te worden. Halverwege de negentiende eeuw, vrijheid van religie was inmiddels een grondrecht, vond men het tijd worden voor een nieuwe kerk. De Sint-Willibrorduskerk, ontworpen door architect Pierre Cuypers, werd in 1865 opgeleverd.

In de inleiding van de inventaris staat een uitgebreide en interessante geschiedenis van de parochie. De oudste bewaard gebleven stukken zijn rekeningen uit 1791. Deze en andere stukken kunnen opgevraagd worden in de studiezaal. Let wel – voor sommige stukken geldt een openbaarheidsbeperking, zie inventaris.